woensdag 3 december 2014

Dag 8 : Udenhout - Den Bosch

Op de koudste dag van het jaar starten we ons laatste traject van het eerste deel van het Pelgrimspad. Na een lange reis en een kop koffie in het café aan de Groenweg lopen we 2 km voor we bij De Rustende Jager uitkomen waar we de vorige wandeldag gestopt zijn.

We volgen een prachtig, kilometers lang pad door het nationale park de Loonse - en Drunense Duinen. Soms door het bos, dan weer deels langs open landbouwgebied. Net als vroeger wordt het pad gebruikt voor vervoer met paard en wagen. Rustpunt voor mens en dier is nog steeds herberg- boerderij Den Hoendernest. Vanuit het park lopen we verder langs de Zandleij. Het frappante van dit riviertje is dat het water van west naar oost stroomt.

Na de Loverense brug lopen we een flink stuk langs open water, De IJzeren Man,
niet te verwarren met De IJzeren Vrouw aan de andere kant van Den Bosch. Als we bij het strandhuis komen aan de rand van de zandafgraving is het even zoeken naar het vervolg van het pad. Eerst even wat foto's maken al koelen de handen daar wel van af. Gauw weer in de jaszakken om op te warmen. Na wat dwalen door het bos zien we een restaurant waar we hopen een kop soep te kunnen krijgen om op te warmen. Helaas is deze gesloten. Dan pas merken we op dat het gaat om hetzelfde strandhuis waar we al eerder langskwamen. Dan maar een stuk teruglopen om de route op te pakken.

Rond Vught bevindt zich een verdedigingsgordel. Deze lunetten van Vught bestaat uit meerdere verhogingen in het landschap omringd door water. Het pad slingert op en neer en om de gordel heen. Tussen de bomen zien we gebouwen behorend bij de Lunetten kazerne. We passeren een fusilladeplaats en laten dit even op ons inwerken. Rechts van het pad is de Vughtse Heide, een prachtig gebied met een trieste historische herinnering. Aan het eind missen we een afslag en staan plots voor een hekwerk met uitzicht op kamp Vught.

We beklimmen de wal en volgen deze enkele kilometers langs het kanaal. Aan het eind lopen
we met een boog om fort Isabella heen, aangelegd in de Spaanse periode rond 1618. Het fort is nu in gebruik als asielzoekerscentrum. Al babbelend lopen we Den Bosch in langs enkele huizenblokken tot we in de gaten krijgen dat we een pad langs de Dommel hadden moeten nemen, erg jammer. We gaan nog wel even naar het water om wat foto's te maken voor we over de Vughterbrug langs de stadswal verder wandelen. De stadswal laat goed zien, dat Den Bosch vroeger een vestingstad was.

Vanaf de stadswal hebben we een geweldig uitzicht over het Bossche Broek, een oud moerasgebied in het dal van de Dommel. Nu is het een prachtig natuurgebied. Aan het eind van de Zuidwal slaan we af naar het centrum en lopen recht op de beroemde Sint Janskathedraal af.
Al zijn we al eerder in deze gotische kerk geweest, we kunnen het niet laten om even naar binnen te gaan. Om wat op te warmen genieten we daarna op een verwarmd terras aan het plein van een kop warme chocolademelk met slagroom. Daarna vervolgt de route door de winkelstraat.
Aan het eind op de markt ontdekken we dat de Sint Jacobskerk niet gemist mag worden als je het Pelgrimspad loopt. Van hier starten pelgrims de tocht naar Santiago de Compostella, nadat ze eerst de zegen hebben ontvangen van de Heilige. Tegenwoordig huist het Jeroen Bosch museum in deze kerk. Jammer dat we hier pas vlak voor sluittijd aankomen, we hadden graag een bezoek gebracht.

De dag sluiten we af met een diner in een rustig gezellig klein restaurant. Dit was het laatste stuk van deel 1, een mooi einde van een super wandeljaar 2014. Op naar 2015!

Alle foto's van de etappe Udenhout - Den Bosch

vrijdag 10 oktober 2014

Dag 7: Nederhemert Noord - Udenhout

Vol enthousiasme starten we dit traject vanuit Nederhemert-Noord. Het is maar een klein stukje wandelen naar het veer Nederhemert. Bovenaan de dijk passeren we een prachtige zeskantige molen, een grondzeiler. We lopen langs het veerhuis naar het veer. Voor we kunnen aanbellen komt de schipper al naar buiten. We zijn de enige passagiers bij de overtocht. We vragen ons af of dit wel uit kan. We hebben een zeer gezellig gesprek met de schipper en wensen elkaar nog een fijne dag.

We vervolgen de route door de Doornwaard, ook wel het eiland genoemd. Het pad gaat door een oud bosgebied tot we bij kasteel Nederhemert aankomen. Helaas kunnen we niet om het kasteel heenlopen, maar wat we zien is prachtig. Via een vierkante aarden wal, Oude Schans, komen we weer bij een veerpont. Met dit veer kunnen ook auto's overgezet worden. Tot onze verbazing hoeven we geen veergeld te betalen! Een groot bord attendeert ons er op dat we Brabant ingaan.

Nu volgt een pad langs de Bakkers dam naar Heusden. Aan de rand passeren we via een vestingwal een prachtige molen, een waterpoort. Daarna lopen we over een witte ophaalbrug bij de haven naar het marktplein. Wat een mooie authentieke stad is Heusden.
We zijn aangenaam verrast. Aan de vismarkt vinden we een plekje op het terras bij café Havenzicht. Even genieten in de zon. Genoeg te zien rondom ons vanaf het terras. We volgen de route door het stadje met veel bijzondere gevels en gaan langs de Catherijne kerk. Dan komen we bij de RK kerk met daarnaast de kleine kapel van Maria van Heusden. In de kapel staat een beroemd beeldje met Maria uit de 14e eeuw. Het beeldje zou volgens de verhalen met de Elisabethvloed zijn aangespoeld en de kracht bezitten om gebeden te verhoren.

Vanuit Heusden gaat de weg verder door Oud Heusden naar Drunen. Een pad van een paar kilometer slingert over de zeedijk (!) door het gebied de Biesbosch, het vroegere Waard. Onderweg zien we een grote paddenstoel, bijna zo groot als onze gids. Het is al echt herfst!

Drunen laten we links liggen. Op een bankje aan de Lange wiel rusten we even uit. We verheugen ons al op de Drunensche duinen. Voor we daar zijn moeten we eerst nog een stuk langs het kanaal 's Hertogenbosch-Drongelen wandelen. Maar dan is het zover. De voeten stampen door het zand. Moeizaam, meter voor meter, komen we vooruit. Het is de moeite zeker waard. Op de heide graast een grote kudde schapen.

Bij café de Rustende Jager eindigt de route voor vandaag. Het is al laat in de middag en we hebben nog 2 km te gaan naar de bushalte aan de Groenstraat bij Udenhout. We besluiten níet de aangegeven recreatieve route te nemen, maar gaan langs de rechtstreekse weg. Gelukkig valt het mee met het autoverkeer. Net op tijd halen we de laatste bus van 18 uur naar Den Bosch.

Alle foto's van de etappe Nederhemert Noord - Udenhout

woensdag 17 september 2014

Dag 6 : Gorinchem - Nederhemert Noord

Als compensatie voor het natte weer van de vorige wandeldag belooft het deze dag warm zonnig weer te worden, een cadeautje midden september.
We lopen station Gorinchem (of is het Gorkum?) uit en nemen eerst een kijkje in het centrum. We zien de St. Janstoren met zijn rare knik: het onderste deel verzakt omdat de toren werd gebouwd op een fundering van dierenhuiden. En prachtige 'Renaissance geveltjes' waaronder één met opschrift "dit is Bethlehem". Op het zonnige terras aan het gezellige marktplein nemen we een kop koffie en dan op naar de veerboot.

Tot onze ontsteltenis moeten we nog 45 minuten wachten op het veer naar Woudrichem. Én Slot Loevestein blijkt alleen in de zomermaanden
bereikbaar met het veer. We laten ons niet uit het veld slaan: de boot naar Sleeuwijk gaat wel en via het prachtige Streekpad 18 wandelen we door het Gors naar Woudrichem. Een als Mosterdpot bekend staande gotische kerk herkennen we direct aan zijn vorm. Een prachtige gevangenpoort markeert de plek waar we anders met het veer aangemeerd zouden zijn. Vandaar vervolgen we het Pelgrimspad langs de afgedamde Maas naar Rijswijk en Giessen. Het pad slingert eerst om Woudrichem heen langs de vestingdijk met een mooi uitzicht op de mosterdpot, een molen en de vestingsmuur. Op weg naar Giessen passeren we de Waaiersluis, groene kolk genoemd: een sluis waarvan de wanden met gras bekleed wanden zijn.

We komen nu in een nieuw gebied, de Bommelerwaard met rivierbeddingen, oeverwallen en daartussen kleine laagten.
Vanaf een bankje met uitzicht over het water peuzelen we onze boterhammen op en komen de benen even tot rust. Daarna verder wandelend over de Nieuwendijk, een dwarsdijk om water uit de buitenpolder tegen te houden, komen we bij fort Brakel. Het tempo is wat lager dan normaal vanwege de warmte, maar het is volop genieten van deze zomerse dag. Na Brakel volgen we een deel van de route langs de Waal. Acheraf jammer dat we daardoor het poortgebouw Het Spijker en Huis Brakel hebben gemist.

Via de Meidijk zien we aan beide kanten water, de Meidijkse Wielen. De weg waar we over
lopen vinden we erg vervelend, zwaar vrachtverkeer en auto's dwingen ons vaak de wegkant op te zoeken. Het laatste stuk naar Aalst wordt de weg wat rustiger. Door het dorp heen komen we bij de Drielse Wetering, een verademing met de weg waar we de laatste kilometers over wandelden. We lopen over de grasdijk met rechts van ons de Drielse Wetering. Aan de voet van de dijk zien we diverse dijkhuisjes, mooi gelegen maar wel donker en vanuit de ramen kijk je wel tegen de dijk aan. Twee kilometer voor Nederhemert kiezen we op de splitsing de route die voert naar de Doornwaard, te bereiken met een veerpont ten zuiden van Nederhemert-Noord. Dit bewaren we voor de volgende keer.

Bij de bushalte in het dorp blijkt dat we bij Arriva een belbus moeten regelen. Na ruim 45 minuten wachten worden we als enige passagiers rechtstreeks afgezet op het marktplein in Zaltbommel, waar we op het taerras genieten van een snel menu als afsluiting van deze prachtig zonnige wandeldag.

Alle foto's van de etappe Gorinchem - Nederhemert Noord

vrijdag 8 augustus 2014

Dag 5 : Bleskensgraaf - Gorinchem

Voor de reis naar Bleskensgraaf geeft OV9292 diverse trajecten per trein en/of bus. Door uit te stappen op de Provinciale weg vlak bij het dorp Bleskensgraaf kunnen we de rit flink bekorten en we steken via de Kweldamweg door naar de Giessendamsche Binnenvliet. Hier pakken we het Pelgrimpsad weer op.

Klimmend over diverse hekjes volgen we de Binnenvliet. Een groep koeien bekijkt ons van afstand maar besluit dan en-masse op ons af te lopen. Het zijn niet onze grootste vrienden. Met een flinke boog proberen we ze te passeren en zijn opgelucht als we de groep via een hek van ons kunnen scheiden. We vervolgen de weg langs de vaart naar de Provinciale weg. Deze steken we over en wandelen langs het Kraaiebos.
Het pad slingert langs de Achterdijkse vaart tot we naar het zuiden afbuigen door de Polder Klein-Giessen. De Zwijnskade komt uit op een prachtig pad langs de Giessendamsche Tiendweg. Het pad slingert tussen een sloot en vaart in. We genieten van een groep vogels die neergestreken is aan de overkant van de vaart. Het uitzicht beide kanten op is prachtig! Het begint iets te druppelen, de paraplu wordt opgezet en vol goede moed wandelen we verder. De app Buienalarm geeft aan dat we nog bijna een uur hebben om Hardinxveld-Giessendam te bereiken voordat het echt gaat regenen. We besluiten dus dit mooie pad helemaal af te lopen i.p.v. de doorsteek over de weg. In het begin van het dorp passeren we de Koperen Knop, een streekmuseum. Jammer dat het museum met restaurant pas om 13 uur open is. Daar willen we niet op wachten. We wandelen het dorp in en strijken neer op het terras van een brasserie naast het station. Veilig onder een afkapping. Het begint weer te regenen, dus nemen we de tijd met een kop koffie.

De Buienalarm geeft aan dat het een tijdje droog zal blijven, dus wagen we het er weer op. Het pad volgt eerst het spoor, de afslag naar de wijde Giessen missen we. Pas na het 2e station ontdekken we dat we fout gelopen zijn en willen een stukje terug naar de Wijde Giessen lopen. Maar dan komt er echt een wolkbreuk, dus schuilen we bij een parkje met volkstuinen. Als het wat mindert met regenen vervolgen we toch de route naar Boven-Hardinxveld. We lopen over het kanaal van Steenenhoek richting het dorp. Bij de afslag die we zouden moeten nemen richting Polder Hardinxveld besluiten we in het dorp eerst te schuilen. We zijn doorweekt. Aan het grote kanaal vinden we een snackbar waar gelukkig ook koffie mét geserveerd wordt. We zijn niet de enige gasten die schuilen voor de regen.

Als wij weer droog zijn en het ook buiten iets opklaart gaan we weer op pad langs een prachtig stuk van de Tiendweg.
Vooral het stuk door het natuurgebied de Avelingen is erg mooi. We komen uit bij de Boven Merwede en genieten even van het uitzicht over het water en de brug bij Gorinchem. De zwetplaat in de Boven Merwede ligt er prachtig bij. We keren terug richting het kanaal en gaan deze over via de Schelluinse brug. Het begint opnieuw te regenen. Langs het Kanaal van Stenenhoek volgen we de grasdijk, af en toe passeren we groepjes schapen. Met paraplu op en regenjas aan wandelen we gestaag door naar het eindpunt Gorinchem. Ons plan om slot Loevenstein te bekijken laten we varen. We zijn moe en nat. In het centrum op een verwarmd terras aan de markt komen we weer een beetje bij.

Alle foto's van de etappe Bleskensgraaf - Gorinchem

vrijdag 20 juni 2014

Dag 4 : Haastrecht - Bleskensgraaf

Met de ervaring van de vorige keer nog in het hoofd, nemen we nu de bus vanuit Gouda naar Haastrecht.
We zijn nog maar net op het marktplein, de Haven, van Haastrecht beland of er breekt een bui los. Samen met wat dorpelingen schuilen onder een afdak voor we echt op weg kunnen. Nog even langs de Barnabas kerk en dan komen we via een prachtig pad uit bij de Vlist. Het water ligt vol plompenbladen. Jammer dat de lelies nog niet helemaal uitgekomen zijn. De tuinen van de riante huizen langs het smalle pad zijn zeer bloemrijk en goed verzorgd. Het is echt genieten, wat een mooi stukje Nederland. Verderop is een schoolklas bezig op het water met een soort wedstrijd op surfplanken, groepjes scholieren passeren ons af en toe en groeten ons vrolijk.

In Schoonhoven gaan we eerst een park in, alwaar net een bruidspaar op de foto wordt gezet.
Aan het eind van het park zien we een kerk opdoemen in donkere steensoort. Dichterbij ziet de kerk er iets beter uit, het heeft een mooie klok. Ondanks dat we het Pelgrimspad lopen vermeldt de gids weinig tot niets hierover. We passeren enkele winkels met prachtige uurwerken of zilver. Schoonhoven staat hier om bekend. Vanuit de winkelstraat komen we bij de haven. Een leuke straat met een grachtje, waag en stadhuis. We lopen via de Kerkstraat en bekijken de kerk en het stadhuis, dat ons nogal tegen valt. Dan richting de veerpont. Er staan al wat fietsers te wachten. Vrij snel meert de boot aan en lopen we naar de voorkant om van daaraf te genieten van het korte tochtje.

Aan de overkant twijfelen we even of we de gids gaan volgen of een aantrekkelijker pad langs de dijk. Maar ook daarlangs loop een autoweg, dus we houden de gids aan en gaan richting Nieuwpoort. Het is een vestingstadje met zes bastions.
Ongemerkt lopen we al richting het bastion tot we merken dat dit niet de bedoeling is. Het vervolg gaat langs de Wilgenweg. In het begin nemen we het voetpad tussen de bomen, maar besluiten later toch maar het fietspad te nemen, dat loopt iets gemakkelijker. Het is niet echt een aantrekkelijke weg en is ook vrij lang. Blij zijn we als we af kunnen buigen richting de dijk die naar Groot-Ammers voert. Achteraf blijkt dat we een lagere dijk hebben genomen dan de bedoelde uit de gids. Jammer want die was vast mooier geweest. Toe aan een pauze duiken we het terras op van de Posthoorn. Na de koffie gaan we via de Kerkstraat naar de rand van het dorp waar de Molenkade begint. Hier staan vier molens op rij langs de Ammersche boezem. De eerste molen is de peilmolen. Op grond van het peil van het water
werd het 'sein' gegeven dat de andere molens konden gaan malen. Na het passeren van deze eerste molen blikken we nog even terug en zien het dorp op de achtergrond. Wat opvalt is dat de kerk erg hoog is. Van de vier molens wijkt er één af, deze is achtkantig en heeft een andere kap. Na het passeren van de Achterlandse molen gaan we over een boogbrug 'De Kikker' en lopen aan de overzijde langs de Ammersche kade weer terug. Nu kunnen we de molens nog eens goed van deze kant bekijken en zien ook duidelijk de achtkantige molen.
We laten de molens achter ons en vervolgen de weg over een grasdijk. Het is goed uitkijken waar we lopen door de ongelijke ondergrond. Het is een lang stuk van ca. 2,5 km langs de vaart Achterwaterschap. Wat opvalt is dat we op het traject van deze dag meer water, molens en bruggetjes tegenkomen dan kerken. Vandaag vinden we weinig terug wat herinnert aan het Pelgrimspad.

Aan het eind passeren we de Nieuwe Donkse brug en wandelen aan de andere kant van de vaart terug tot de Donk. Het gehucht de Donk zien we al van ver flink boven het laagland uitsteken.
Het hoogteverschil wordt als 6 meter boven NAP aangegeven. Naarmate we dichterbij komen zien we het verschil duidelijker. Boven bij een van de huizen lopen herten rond en meters lager wandelen de koeien langs, op weg naar de stal. We wandelen door het dorp en zoeken nog even een bank op om te rusten. Naar verhouding tot de afstand hebben we de pauzes een beetje verwaarloosd. De laatste vier kilometer door de Donksche laagten gaat snel. Eerder dan verwacht komen we op ons eindpunt in Bleskensgraaf aan. Het pad laat het dorp zijdelings liggen en we wandelen langs de Graafstroom tot we via een hoge boogbrug kunnen oversteken naar de bushalte aan de overkant. Met de bus naar Sliedrecht en verder met de trein huiswaarts.

Alle foto's van de etappe Haastrecht - Bleskensgraaf

woensdag 30 april 2014

Dag 3 : Zwammerdam - Haastrecht

Vanuit Bodegraven is Zwammerdam goed bereikbaar via een prachtig pad dat langs de Oude Rijn loopt. Dat lopen we liever dan een omweg met trein en lokale bus. Koffie wordt ons in Zwammerdam helaas door de neus geboord, het restaurant is pas om 12 uur open.

Het eerste deel van de route naar Reeuwijk gaat door de Binnenpolder.
Vanwege het broedseizoen volgen we deels de verharde weg in plaats van het pad door de weilanden. Via de Dammekade bereiken we de Zijdesloot waar we bijna 1000 m langs lopen. Dan bereiken we de Ringdijk die ons door de Reeuwijks polder voert. We hebben prachtig uitzicht over de weilanden met veel kavels en tussenliggende slootjes die allemaal uitwaaieren richting Bodegraven. Na het passeren van een bungalowpark zien we aan de overkant van de vaart een mooi tafereel van Hollands welvaren, de bonte koe, te midden van een tuinbedrijf gespecialiseerd in bolvormige struiken.

Via Oud-Reeuwijk komen we uit bij het Reeuwijksche Hout waar we even van een kop koffie en het uitzicht over de plassen genieten. De route volgt eerst de waterkant en daarna lopen we tussen de Ravensberg en de Broekvelden door. Zanduitgraving van de Broekvelden heeft geleid tot een veel diepere plas dan Ravensberg, wat een duidelijk verschil geeft tussen beide plassen. We genieten van de plantenweelde aan de oevers, het slingerende pad tussen de plassen door, de leuke bruggetjes en de vele nesten met eenden, meerkoeten en futen. We zoeken nog wel even naar de 'Vier Essen' bij Sluitwijk, ook een belangrijk pelgrimsdoel in het verleden, maar vinden hier niets van terug.

Langs Oukoop en de kippenkade lopen we dwars door een rustgevend natuurgebied.
Even in stilte genieten vanaf een bankje, de voeten laten rusten en de omgeving op ons laten inwerken, voor we via een dijk richting Driebruggen gaan. Helaas is het pad langs de Dubbele Wiericke gesloten vanwege het broedseizoen en worden we omgeleid via de parallel lopende Enkele Wiericke. Het staat gelukkig goed aangegeven. Beide boezemwateren dienden er voor om overvloed aan water te lozen op de Oude Rijn. Bovendien kon het tussenliggende gebied in tijden van oorlog onder water worden gezet.

Na het passeren van de spoorlijn wandelen we even van het pad af naar het dorp Hekendorp.
Onder aan de dijk met prachtige authentieke woningen ontdekken we een café waar we voor koffie neerstrijken op het terras. Gesterkt gaan we op weg voor het laatste stuk van deze dag. Langs de Hollandsche IJssel naderen we Haastrecht. We lopen door het stadje op zoek naar de Kerk Sint Barnabas. In deze kerk wordt Maria ter Weghe vereerd. Maria ter Weghe heeft zijn oorsprong in het dorpje Foy in België waar in een holte van een boom een Maria-beeldje werd gevonden. Door allerlei genezingen en bijzondere voorvallen trok dit beeldje veel pelgrims aan. Haastrecht kreeg een door de paus gezegende replica van het beeldje welke is ondergebracht in de kerk Sint Barnabas.

Al hebben we in Haastrecht de route voor deze dag afgerond, het is zo mooi weer dat we besluiten naar Gouda te lopen. Daarmee volgen we een stukje van het Pelgrimspad 'buiten het broedseizoen'. Via Stein, langs boerderij het Klooster, wandelen we door Gouda Goverwelle naar het centrum en strijken neer op een terras op de Markt.

Alle foto's van de etappe Zwammerdam - Haastrecht

vrijdag 14 maart 2014

Dag 2: Aalsmeer - Zwammerdam

Dit traject starten we bij de bushalte aan de Stommeerkade in Aalsmeer. Langs het water lopend komen we na een paar honderd meter bij de Stommeermolen uit 1650, niet de eerste molen van deze dag zoals zal blijken.

Aalsmeer en omgeving staat bekend om zijn bloembollen en kassen. Minder bekend zijn de forten die behoren bij de verdedigingslinie om Amsterdam. Wandelend langs de waterkant van de Westeinderplas passeren we een watertoren in art-deco stijl. Even verderop staat Fort Kudelstaart. Dit fort is verbonden met Fort de Kwakel via een aantal grasdijken. De route over de grasdijk heeft een passende naam: de Vuurlijn. Als we het dorp de Kwakel uitlopen komen we pas echt terecht in een gebied met kassen. Vele kilometers lopen we langs het jaagpad van de Amstel-Drecht. Hier en daar wat huizen, prachtige knotwilgen en rietkragen langs de waterkant. Vroeger werden schuiten door paarden voortgetrokken over het jaagpad. Langs de kassen liep vroeger een middeleeuws kerkepad.

Het zonnetje breekt door en we genieten volop. We voelen ons echte pelgrims, het wandelen loutert. Weinig andere Pelgrim wandelaars, die worden vaker op zondag gesignaleerd.
De afgebrande Moordmolen kunnen we niet vinden. De Tolhuissluis is in reparatie. Het pad gaat verder naar Bilderdam. Voor de dam is opdracht gegeven door bisschop Bilder. Voor de Lourdesgrot van Noordeinde bij Nieuwveen gaan we geen extra kilometers lopen, daar zijn we al geweest tijdens ons Marskramer-project.

Via Papenveer lopen we over de kilometerslange Hoge dijk richting Aarlanderveen. Voorzichtig om een groep paarden heen, langs een boerenerf, schapen grazen in de uitgestrekte velden, mooi en rustgevend. Wat opvalt zijn de uitgestrekte groene weilanden met vele slootjes en gemalen in dit veengebied. Dit gebied wordt droog gehouden door talrijke gemalen of molens. In de Franse tijd werd de binnenzee ten oosten van Aarlanderveen droog gemalen.

Na Aarlanderveen lopen we pas echt het groene hart van Nederland binnen. Na de ophaalbrug passeren we de Putmolen, de enige overgebleven molen van de Molenviergang: de andere drie zijn afgebrand. Het volgende gedeelte van de route voert een aantal kilometers door de weilanden.
Je ziet ook duidelijke hoogteverschillen van het water aan weerskanten van de dijk. Hier zien we drie molens op rij, de Ondermolen, de Middenmolen en de Bovenmolen. Wat een prachtig gezicht, zo tekenend voor dit veengebied. Er is geen kas meer te zien en we zijn uit de baan van de vliegroute van Schiphol. Het laatste deel gaat weer over een jaagpad langs de Oude Rijn. Vlak voor Zwammerdam staat nog een molen, de dikke romp geeft de molen zijn naam: de Dikke molen, een heel ander type molen dan de anderen die we gepasseerd zijn.
Precies op het juiste tijdstip komen we aan op het plein in Zwammerdam. Met de buurtbus is het een korte rit naar Bodegraven om vandaar aan de thuisreis te beginnen.

Alle foto's van de etappe Aalsmeer - Zwammerdam

woensdag 12 februari 2014

Dag 1 : Amsterdam - Aalsmeer

Op deze zonnige woensdag starten we vanaf Amsterdam Centraal met het Pelgrimspad. We kijken even achterom naar het prachtige stationsgebouw gebouwd door architect Cuypers in een combinatiestijl van gotiek en renaissance. Nergens ontdekken we een startpunt of herkenningsbord van het Pelgrimspad. Ook de wit-rode markering is in stad Amsterdam bijna niet aanwezig.

We ontdekken al snel dat het Pelgrimspad zijn naam eer aan doet. Op basis van de beschrijving uit de gids en het kaartje lopen we richting Zeedijk. Door de St. Olofsteeg naar de Oudezijds Voorburgwal. Wat een prachtig uitzicht over deze wateren in Amsterdam, het lijkt Venetië wel! Een muur versiert met ingelegde stenen met afbeeldingen, een sluisje en dan het grachtenhuis met de verborgen kerk "Ons Lieve Heer op Solder". Inmiddels is de schuilkerk een museum geworden. We besluiten later nog eens Amsterdam aan te doen voor alle bijzondere kerkjes en musea die we nu tegen komen.

Kronkelend door kleine straatjes, langs de Oude Kerk, komen we uit op de Dam. Via het Rokin en de Wijde Kapelsteeg komen we in de Kalverstraat.
Het is even heen en weer lopen en zoeken voor we eindelijk de Gedenksteen Ter Heilige Stede hebben gevonden. Dit markeert de plek waar vroeger een kapel stond. De kapel is bekend van het Mirakel van Amsterdam, een godswonder met een hostie. Vanaf deze plek in de Kalverstraat wordt nog jaarlijks op een nacht in maart een Stille Omloop gehouden naar de Oude Kerk.

Door de toegangspoort van het Amsterdams Historisch museum, binnen door de Schuttersgalerij, op weg naar het Begijnhof. Wat een rustiek hofje, daar zou je wel willen wonen. De kapel is echt de moeite waard met de 9 panelen over het Mirakel, de wandschildering met de Omloop en prachtige balkons die we helaas niet op mogen. Via een poortje komen we uit op het Spui.

We lopen over de Heilige weg, ooit aangelegd om de toestroom van Pelgrims aan te kunnen, langs de grachtengordel naar het Vondelpark. In het Paviljoen nemen we de tijd voor een kopje cappuccino en dan gaan we in een redelijke wandelpas op pad richting Amsterdamse bos. We lopen eerst een aantal kilometers langs de Schinkel met woonboten, de een nog mooier dan de ander, en passeren een oud kerkhof. Langs de jachthaven met langs deze jachthavenweg nog een oude Haarlemse spoorlijn en halte verder naar de Bosbaan. Geen roeiers te zien, het is niet het juiste seizoen. Langs het Bezoekerscentrum lopen we het Amsterdamse bos in. Het Dachau monument ligt te ver van de route, ontdekken we als we al een eind op weg zijn in het bos. Bijzonderheid zijn de vele houten bruggen, de meesten van Piet Kramer uit de stijl van de Amsterdamse school. Paden kronkelen langs de watergangen.

Via een viaduct komen we uit bij de Amstelveense Poel. In de verte zien we de Urbanuskerk, helaas in de steigers. We lopen langs aanlegsteigers en door het Bloesempark met verhoogde wandelpaden. Slingerend door het veen, over diverse bruggetjes met langs het water nog een prachtige molen, lopen we richting Schiphol-Oost. Dan gaan we over de dijken van de Haarlemmermeerpolder. Na vele kilometers langs het water met uitzicht op de loodsen van Schiphol komen we op de Mr. Jac. Takkade.
Dit laatste gedeelte trekt ons toch wat minder. De Mr. Jac. Takkade volgen we tot we in Aalsmeer uitkomen aan de weg waar we de Oud-Katholieke Kerk in Oosteinde bewonderen. Hier stond eerder een houten schuilkelder.

Toe aan een pauze komen we in een restaurant, waar we net getuige zijn van een paar ritten van de 1000 meter schaatsen mannen op de Olympische Spelen in Sotsji. Dat is treffen. Twee Nederlanders op het podium! De drukke Oosteinderweg vermijdend nemen we de 1,5 km lange parallelweg naar Aalsmeer. Bij de 1e bushalte aan de Stommeerkade besluiten we hier de bus naar de Bijlmer-Arena te pakken. Volgend traject starten we in Aalsmeer.

Alle foto's van de etappe Amsterdam - Aalsmeer