Kijkend naar de weerberichten en de lange reistijd tot het startpunt hebben we besloten vandaag te lopen van Haaren naar Middelbeers. Vanuit station Den Bosch met de bus naar Haaren. Daar zoeken we eerst een restaurant voor een kop koffie. De eigenaar haalt voor ons een appel carré bij de buurman in de broodjeszaak, warmt deze even voor ons op, heerlijk. Wat een service. We verheugen ons op het mooie traject, eerst de Kampina en dan door naar landgoed Baest.
Tijdens de eerste kilometers op weg naar Kampina begint het wat te miezeren. De regenbroek gaat aan. Al regent het niet hard, je wordt er toch flink nat van. Zo houden we ons ook warm. Via een stukje heidegebied wandelen we langs het eerste ven van vandaag, de Belvers Ven. Kampina is een uitgestrekt nat heidegebied vol met vennen. In de zomer staan er veel blauwe bosbessen en bloeiende heide. Daar is het nu niet het juiste jaargetijde voor. Desondanks genieten we van de pracht van het wisselende landschap. Twee andere paren, ook wandelaars van het Pelgrimspad, lopen we voorbij. Voor hen is het de 2e dag dat ze op pad zijn. Ons gidsje zit achterin de tas vanwege de regen. Een keer missen we de rood-witte markering in het bos en moeten we een stuk teruglopen.
Naarmate we verder door de Kampina lopen wordt het pad steeds drassiger. Op een bankje zien we de 2 stellen weer, genietend van een boterham. Wij gaan verder. In de verte zien we steeds meer van de vennen en als we die naderen blijkt het pad ondergelopen te zijn. In de verte zien we de afslag. In zwemmen hebben we geen zin met deze kou. Omkeren maar en via een ruime bocht doorsteken naar het pad waar we verder kunnen. We hadden op de terugweg de andere wandelaars willen waarschuwen, maar we zien hen niet meer. Als we het heide gebied achter ons laten wordt de grond ook wat droger. Het landschap verandert.
Twee slingerende beken doorkruisen het gebied, de Beerze en de Rosep. Deze meanderende beken zijn de dans van de kanalisering ontsprongen en hun oorspronkelijke karakter behouden. Het pad volgt de Beerze een flink aantal kilometers. In het gebied huizen veel ijsvogels, maar jammer genoeg zien wij ze niet. Bij een brug zien we een bordje naar een restaurant. Hier kunnen we even uitrusten en lunchen. De tosti smaakt goed. De regenbroek kan even uit. Helaas moet deze weer aan als we onze wandeling willen vervolgen. Het begint zelfs harder te regenen.
Na het passeren van de A58 blijkt de route onduidelijk. Plots staan we voor een hek. Geen rood-wit markering te vinden. Dan maar terug, want er staat hier een kapel, die we niet willen missen. Als we de markering teruggevonden hebben gaat het pad langs een boerderij rechtstreeks naar de kapel 'de Heilige Eik'. Echt de moeite waard. Mijn vriendin steekt een kaars aan. We laten het geheel even in alle rust op ons inwerken. Rond de kerk is de kruisgang aangelegd, die lopen we niet helemaal af, het wordt al laat en we hebben nog een flink stuk te gaan.
Het Wilhelminakanaal steken we over en we vervolgen de route door Landgoed Baers. Vandaag wisselt heide met vennen, beken en bos elkaar af, wat een mooi gebied. Jammer van de regen. In Middelbeers zien we al snel de bushalte. Na 20 minuten wachten komen we er achter dat vanwege de carnavalsvakantie de helft van de busritten uitvalt. Het is lang wachten in de regen. Om 18 uur zijn we blij met de bus naar Best te kunnen gaan waar we opwarmen met een heerlijk etentje.
Alle foto's van de etappe Haaren - Middelbeers
