Na een voortreffelijk ontbijt brengt de gastheer ons met eigen auto naar Voerendaal en zet ons af bij kasteel Cortenbach. Om half negen in de ochtend struinen we door het park rond het kasteel. Wat een stilte rond die tijd, echt genieten. Door velden met de dauw nog laag over de grond en een beetje mistig landschap lopen we door natuurreservaat Kunderberg. Op de hellingen grazen schapen. Af en toe kijken we om zo mooi glooit het landschap en is het uitzicht. Het pad heeft hier niet voor niets de naam Achteromkijkweg gekregen.
Langs Ubachsberg en de molen op de vrouwenheide gaan we verder naar Trintelen. Ook hier een molen en de bekende Bernardushoeve met natuurlijk weer een kapelletje. Een bijzondere paal met opschrift “Als je weet wie je bent wijst je weg zich vanzelf” sluit goed aan bij het motto van het Pelgrimspad. En dan volgt een bijzonder smal voetpad boven langs de Eyserheide met uitzicht op diverse kleine dorpjes in de omgeving. Het pad kronkelt en volgt de helling naar een volgend dal. Genieten van de uitzichten en prachtige herfsttinten!
In Gulpen pauzeren we en maken plannen voor het vervolg van het traject. Gezien het tijdstip besluiten we zelfs helemaal naar Valkenburg te lopen. Dat scheelt de volgende keer weer een paar kilometers. Uitgerust gaan we op pad naar Wijlre. Ook hier weer een kasteel, in particulier bezit maar wel opengesteld voor bezoekers. Dit geldt ook voor de tuinen rond het kasteel. Even buiten Wijlre gaan we door een klaphekje, langs de beek en een oude watermolen. Omkijkend zien we achter de watermolen nog de dorpstoren oprijzen.
Het laatste deel naar Valkenburg gaat bovenlangs over de Schaelsberg. Nog één keer flink de kuitspieren tergen. Hier bezoeken we de Kluis, een kluizenaarskapel die een wandelaar van het Pelgrimspad niet mag missen. Je moet er toch niet aan denken jaren alleen door te brengen in deze kluizenaarshut. Het kapelletje is heel bijzonder.
We nemen een alternatieve route langs kasteel Schaloen. Hier kijken we even rond en bewonderen de Drie Beeldjes aan een prachtig brede laan naar het kasteel. Deze beeldjes zouden een beschermende werking hebben gehad om de boze geest rond het kasteel te bestrijden. Nu kon de kasteelheer rustig met zijn paarden voor de wagen over de brug rijden zonder dat de paarden wild werden.
Een prachtig verhaal zo aan het eind van onze 2de wandeldag. Nog even een foto van het Brandrode rund, speciaal voor manlief thuis die gespecialiseerd is in koeienrassen.
In het zonnetje op een verwarmd terras in Valkenburg, ons bekend van het bezoek tijdens ons Pieterpad-traject, praten en genieten we nog na van deze prachtige dagen.
Alle foto's van de etappes Sittard - Voerendaal en Voerendaal - Valkenburg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten