Na een zeer vlotte reis en koffie op het station in Den Bosch gaan we direct op pad voor onze eerste van twee wandeldagen. Het belooft zeer mooi weer te worden, we hebben er zin in.
Vanaf de parkeerplaats bij de Sluis aan de Geurtsvenweg in Weert gaan we langs het zwembad richting het hertenkamp. Daar ontdekken we dat hier
Boerderij de Hertenkamp bedoeld wordt, een zeer groot terrein waarbij in het omliggende bos diverse toestellen staan en activiteiten plaatsvinden. De markering bij de Hertenkamp is onduidelijk, we blijken een stuk terug te moeten lopen voordat we echt de juiste route te pakken hebben. Het stuk dat we daarna door het bos lopen is prachtig. Dit recreatiegebied heet de Ijzeren Man en kent diverse kleine vennetjes. De grote plas is ontstaan door opgravingen van zand. De grote ijzeren machine die voor het afgraven werd gebruikt noemde men de “Ijzeren man”, vandaar de naam. Langs de camping bij ven de Lange Heide slaan we af richting Altweerterheide.
We lopen enkele kilometers langs de Heihuisweg en we voelen de zon al meer op onze huid branden. Een klein gedeelte over een asfaltweg en dan zuidelijk langs Altweerterheide.
Op de hoek van een kruising van wegen op de grens van het bos komen we het eerste kruis van vandaag tegen. Dit kruis verwijst naar de Sint-Teuniskapel, vroeger een druk bezochte kapel voor pelgrims om voor de heilige Sint Anthonius te bidden om hulp tegen veeziekten. De kapel heet ook wel Verkuskapel (varkenskapel) omdat er varkenskoppen werden geofferd. Anthonius zien we vaak afgebeeld met een staf, een boek maar ook een varkenskop. Vanaf dit punt lopen we verder het bos de Tungerwallen in. Het bos wisselt af met prachtige stukjes bloeiende heide en brede karresporen.
Als we het bos uitlopen merken we dat we vlak bij het dorpje Tungelroy zijn. De drukke Maaseykerweg steken we over en komen dan in de Dorpstraat uit. Op het kerkplein zien we een klein kapelletje met fraaie fresco. Het beloofde café voor koffie bestaat helaas niet meer. Een tegenslag waar we ons overheen zetten en we lopen verder richting Ell, waar volgens een dorpsbewoner wel koffie te verkrijgen is. Aan het eind van het dorp Tungelroy komen we langs de kerk waar een prachtig glas-in-lood monument staat afkomstig uit een voormalige huishoudschool. Verder lopend hebben we aandacht voor de Sint Annamolen met ronde bovenkruier boven op een belt. Mooi dorps- en landschapsgezicht!
Langs de bosrand en verder door het bos slingert het pad door het reservaat De Krang van Natuurmonumenten. Ook passeren we enkele
aspergevelden. Het oogstseizoen is al afgelopen en er staat veel groen loof boven de zandruggen. Hiermee bouwt de plant reserves op voor de nieuwe productie volgend jaar. We genieten van de visvijver en de Tungelroyse beek waar we een tijdje langslopen. Een visser geniet van de rust rond de visvijver. Aan de rand van het dorpje Ell passeren we een gedenkteken waar 7 militairen zijn omgekomen toen hun Lancaster neerstortte. In Ell is een ijszaak open waar ze inderdaad heerlijke koffie schenken. Even de voeten laten rusten en genieten.
Van Ell wandelen we richting Thorn. In de verte zien we al de tv-toren. Er volgt een lang recht pad dwars door de weilanden met weinig beschutting. We beginnen de warmte goed te merken. Vlak voor Hunsel zien we een verhoging in het landschap. In onze gids staat vermeld dat hier vroeger de Hunselse schans was. Een vluchtplek om terug te trekken met mens en vee als gevaar dreigde. In de verte zien we de tv-toren steeds dichterbij komen. Langs weilanden met houtwallen en bouwpercelen komen we aan in Ittervoort. Het terras lokt. Op de hoek bij een drukke straat zien we een terras en aan de overkant een chinees. Wat een klein dorp en waar is nu de oude kern met witte huizen? Een dorpsbewoner helpt ons uit de droom, we zijn in Ittervoort op nog 2 km van Thorn. Dus weer op weg. Wat een geweldig mooi pad langs een afrastering. Hele grote oude bomen met soms zelfs de wortels boven de grond. Een toetje als bekroning na een hele dag wandelen.
En dan Thorn, wat een aanblik met al die zonnebloemen en witte huizen.
Eerst maar even een rondje door de witte oude stad. Langs de abdij, waarvan de toren helaas in de steigers staat. Op een plakkaat lezen we meer over de historie van Thorn, waar de abdes de macht had. De abdij was bestemd voor vrouwen van de adellijke stand en vormde een feministisch bolwerk in die periode. De stiftdames, van rijke huize afkomstig, woonden in eigen huizen en konden grond buiten Thorn bezitten. We lopen verder langs het plein waar de VVV huist in een van de mooiste panden en ploffen dan neer op een terras. Een glas koel bier en een heerlijke maaltijd valt er goed in. Nog even een bezoekje aan de Loretokapel even buiten de stad en dan op weg naar ons overnachtingsadres aangesloten bij Vrienden op de fiets.
Alle foto's van de etappe Weert - Thorn en Thorn - Sittard
Geen opmerkingen:
Een reactie posten