Dag 15 : Thorn - Sittard

Na een uitstekende overnachting en krachtig ontbijt bij een gastvrouw, die haar uiterste best doet om het ons naar de zin te maken en het ook gezellig vindt wat aanspraak te hebben, zijn we rond 9 uur weer op weg.

Eerst nog een rondje door Thorn en dan door een poortje, over oude keien, richting Kessenich, de grens over België in. Langs de pomp en het kerkje komen we uit bij de Motte van Kessenich, een restant van een burcht. De kleine kapel op de motte vervangt de oorspronkelijke en dient als familie grafkelder boven op de berg. De alternatieve route is nog niet geopend dus gaan we verder over een dijk naar Geistingen. Vandaaruit verder richting de Maas. We hebben een mooi uitzicht op de jachthaven. Het loopt heerlijk door langs de Maas, er waait een windje en het is nog niet te warm . Aan het water bij Leeuwerik nemen we koffie met vlaai om onze 40-jarige vriendschap te vieren.

Het eerste dorpje wat we daarna binnenlopen heet Aldeneik waar vroeger een vrouwenklooster stond. Nu staat er alleen nog de St. Annakerk. Wat jammer dat deze net op zaterdagochtend gesloten blijkt. Achter de kerk langs zien we wel een heel oude kapel met de Willibrordusput. Verder langs de Maas, over de Maaseikerbrug terug Nederland in.

Via het waterwingebied de Rug wandelen we naar Roosteren en verder door naar de dijk bij Kokkelert. Hier staat het zoveelste kapelletje. Doorlopend langs de dijk realiseren we ons dat we in Kokkelert een fraaie Maasdalhoeve hebben gemist. Gelukkig staan er nog een paar voorbeelden in Illikhoven, het volgende dorp, dus lopen we er niet voor terug. In Vissersweert bewonderen we een woning met de nam “Insula Piscatorum” het eiland van de vissers. Bij hoog water kan Visserweert helemaal omgeven zijn door water en daarmee afgesloten van de rest van de Rug.

In Illikhoven passeren we een paar boerderijen – tegenwoordig in gebruik als woningen- van het Maasdaltype. Richting Papenhoven lopen we tussen akkers met mais door. We vragen ons af hoe het zit met de teelt van dít gewas. Wel: bovenop de kop van de plant vormt zich een pluim waaruit later stuifmeel komt voor verdere bevruchting. Bij verstuiving komt het stuifmeel op de kolfkwast boven aan de vrucht (maiskolf).

Over de sluis bij Born door het dorp waar we even een pauze nemen. Na het kruisen van de spoorlijn genieten we van een fraai natuurgebied de Limbrichterbos, heel oud en vol met varens. Het pad is soms overgroeid en bomen liggen nog over het pad. Aan het eind komen we uit bij het mottekasteel Limbricht. Het binnenplein is volop in gebruik als restauratie. Achter een hek ligt het echte kasteel boven op een berg, de motte. Limbricht ligt aan de provinciale weg. Als we die overgestoken hebben wandelen we Sittard in. De route loopt langs het station, vanwaar we onze volgende etappe zullen starten. Sittard kennen we van het Pieterpad dat hier ook doorheen voert.

Alle foto's van de etappe Weert - Thorn en Thorn - Sittard